Η θρησκεία ως εργαλείο άσκησης πολιτικής

2017-05-19 10:48

......Η θρησκεία και η ήπια ισχύς...

Η θρησκεία αποτελεί ένα δεδομένο το οποίο μπορεί να αλλάξει και να παίξει καθοριστικό ρόλο στις διεθνείς σχέσεις. Κατά τον Jonathan Fox η θρησκεία είναι βασική για τις πολιτικές και διεθνείς εξελίξεις, αλλά οι αναλυτές δεν ασχολούνται με την επιρροή της. [1]Πολλές όμως φορές στην ροή της ιστορίας έχουν καταδειχτεί πόλεμοι αλλά και εξεγέρσεις και εγκλήματα στο όνομα της θρησκείας.

Ο ορισμός της θρησκείας αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα, δεν είναι συγκεκριμένος. Η θρησκεία για τον Αϊνστάιν είναι δύσκολο να οριστεί ως έννοια. Ως εκ τούτου ο ίδιος αναρωτιέται τι είναι αυτό που κάνει κάποιον θρησκευόμενο. Ο θρησκευόμενος άνθρωπος δεν έχει αμφιβολία για τις σκέψεις του και είναι απελευθερωμένος από εγωισμούς. Ζεί και υπάρχει έτσι.  Θρησκεία είναι η διαχρονική προσπάθεια της ανθρωπότητας να αποκτήσει πλήρη και ξεκάθαρη αντίληψη ορισμένων στόχων που τίθενται κάθε φορά[2].



[1] Fox Jonathan, '' The multiple Impacts of religion on International Relations:Perceptions and reality '',Politique entrangere , τομ.΄71 , τεύχ. 4 χειμώνας ,2006 https://www.cairn-int.info/article-E_PE_064_1059--the-multiple-impacts-of-religion-on.htm

[2] Albert Einstein (1982): Ideas and opinions . Three rivers press ,New York. (Ελεύθερη μετάφραση Ελένη Αντωνοπούλου)

.........ο Νταβούτογλου το 1994, εξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο " πολιτισμικός μετασχηματισμός και μουσουλμανικός κόσμος". Σύμφωνα με τον Τζέγκινς ο Νταβούτογλου στο έργο αυτό επιχείρησε να πει ότι, παρά το γεγονός ότι ο Δυτικός κόσμος είναι πολύ ισχυρότερος τεχνολογικά αλλά και οικονομικά έναντι της Τουρκίας, ο μουσουλμανικός κόσμος παραμένει σαφέστατα ανώτερος ηθικά και θα κατάφερνε κάποια στιγμή να υπερισχύσει μόλις μετέτρεπε τις αρχές του σε ένα οικονομικό αλλά και κοινωνικό μοντέλο[1].

Την ίδια χρονιά στα πλαίσια της διδακτορικής του διατριβής εξέδωσε το θέμα με τίτλο ''Εναλλακτικές θεωρίες'' που αφορούσε την επιρροή της ισλαμικής θρησκείας σε πολιτικό αλλά και οικονομικό επίπεδο. Αυτό που απορρέει από όλα αυτά, είναι ότι το κάθε κράτος ουσιαστικά έχει δική του αντίληψη όσον αφορά τις σχέσεις του με τα άλλα κράτη. Και εδώ η Τουρκία αποδεικνύει ότι έχει διαφορετική αντίληψη από αυτές του Δυτικού κόσμου. Ουσιαστικά και από το βιβλίο αλλά και από τη διδακτορική διατριβή προκύπτει ότι, η Τουρκία χρησιμοποιεί κατά κάποιον τρόπο την ανωτερότητα του Ισλαμισμού σε σχέση με τις άλλες θρησκείες για να μπορέσει να γίνει υπερδύναμη. Αυτό μόνο ως θεωρία δεν αποτελεί κίνδυνο, εντάσσεται όμως στα πλαίσια μιας ακραίας και ριζοσπαστικής πολιτικής.

 Όμως, ο τρόπος με τον οποίο μπορεί να γίνει, εξηγείται από τον Νταβούτογλου λέγοντας ότι χρειάζεται να ενσωματωθούν αυτές οι αρχές σε ένα κοινωνικό αλλά κυρίως οικονομικό μοντέλο. Ουσιαστικά οποιοδήποτε οικονομικό και κοινωνικό πάτημα, θα έδινε αυτήν την εξουσιαστική δύναμη που επιζητά η Τουρκία.

 

(Τα αποσπάσματα αποτελούν μέρος απο προσωπική έρευνα με τίτλο ''Η θρησκεία ως εργαλείο άσκησης πολιτικής στις μουσουλμανικές μειονότητες της Θράκης και oι συνέπειες ως απόρροια επιβολής της θρησκευτικής πίστης-H περίπτωση των Πομάκων '')


[1] Jenkins Gareth,''on the edge –The AKP shifts Turkeys political Compass"' στο Janes Intelligence Review , Αύγουστος 2010.  

[2] Νταβούτογλου Αχμέτ  , το στρατηγικό βάθος , η διεθνής σχέση της Τουρκίας ποιότητα, αθήνα ,2009, σελ 841