όταν οι τσάμηδες προκαλούν...και η Βόρειος Ήπειρος ξεχνιέται....(2ο μέρος)
(Το παρόν κείμενο αποτελεί μέρος προσωπικής έρευνας)
Η Ήπειρος υπήρξε από αρχαιοτάτων χρόνων και έως και σήμερα γη ελληνική. Πέρασε τα πάνδεινα αλλά παρόλα αυτά διατήρησε και διατηρεί την ελληνικότητά της. Η Β. Ήπειρος μαρτυρική πια, προσπαθεί να ανακάμψει μέρα με τη μέρα από την τρομοκρατία που έχει υποστεί και την ληστρική πολιτική τόσων ετών από το αλβανικό κράτος.
Η Αλβανία μπορεί να ζητά την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή ένωση όμως αποδεικτικά στοιχεία φανερώνουν ξεκάθαρα, πως ως χώρα όχι απλά δεν έχει συμβάλλει στην ειρηνική διάθεση των λαών αλλά έχει γίνει καταλύτης για την προώθηση του πολέμου στη βαλκανική. Παράλληλα, η μη τήρηση των συμφωνιών που ακόμα και η ίδια έχει υπογράψει δίνει μια άποψη ότι δεν μπορούν να την εμπιστευτούν οι γείτονες χώρες.
Ακόμη, η τρομοκρατία που έχει ασκήσει η μειονότητα των Τσάμηδων στο ελληνικό στοιχείο της περιοχής της Β. Ηπείρου, οι διώξεις και η καταπάτηση μέχρις εσχάτων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ενισχύει περισσότερο την άποψη της μη ένταξης της στην Ευρωπαϊκή ένωση. Η Ελληνική βορειοηπειρωτική μειονότητα είναι αυτή που μέχρι και σήμερα υφίσταται αρκετές φορές και σχεδόν καθημερινά εχθρική αντιμετώπιση εκ μέρους του αλβανικού κράτους που στόχο έχει να συρρικνώσει όσο το δυνατόν περισσότερο τους Έλληνες της περιοχής.
Το ζήτημα των Τσάμηδων όσο κι αν έχει προσπαθήσει έως τώρα η αλβανική πλευρά να το αξιοποιήσει ως το αντίβαρο στην Ελληνική μειονότητα δεν βρήκε σύμμαχο ούτε από την ελληνική πλευρά αλλά ούτε και διεθνώς. Σήμερα, το ζήτημά τους αφορά περιουσιακά στοιχεία που είχαν πριν τον πόλεμο στην Ελλάδα ενώ αυτό που ζητούν μπορεί να υπάρξει μόνο ως νομικοτεχνικό θέμα αν η Ελλάδα άρει τον "πόλεμό" της με την Αλβανία . Φορείς όπως τα ευρωπαϊκά δικαστήρια ή πολιτικοί φορείς σίγουρα μπορούν να δώσουν λύση στο θέμα αυτό.
Οι διμερείς σχέσεις της Αλβανίας και της Ελλάδας έχουν δοκιμαστεί κατά πολύ, αλλά δεν κατέληγαν σε αγεφύρωτο αδιέξοδο. Η γενναιόδωρη στάση τη Ελλάδας επιβεβαιώνει αυτή την άποψη. Η Αλβανία, βγαίνοντας το 1990 από δικτατορικό καθεστώς, φυσικό ήταν να μη διαθέτει δημοκρατικές αντιλήψεις και να παρουσιάζει έλλειμμα δημοκρατίας.
Το 1996 όμως υπογράφτηκε το Σύμφωνο Φιλίας το οποίο αποτελεί και καθοριστικό κείμενο σε επίπεδο των διεθνών σχέσεων μεταξύ των χωρών αλλά έδωσε και το πάτημα στην Αλβανία να μπει σε κανόνες και να τηρεί κάποιες διατάξεις. Η εκλογή μετά το 2000 προέδρου δημοκρατίας στην Αλβανία δείχνει την δημοκρατική πλέον στάση που θέλησε να ακολουθήσει η χώρα. Η απομάκρυνσή της επίσης από ακραίες εθνικιστικές ιδεολογίες όπως η Μεγάλη Αλβανία, που είχε ως στόχο της, θέλησε να ολοκληρωθούν σε σύγχρονο επίπεδο ,όμως υποχώρησε κι όλα αυτά έκαναν την Αλβανία πλέον να λογοδοτεί για τις πράξεις της γιατί μετά το 2006 έλαβε δεσμεύσεις απέναντι στην ΕΕ.
Η Αλβανία επομένως είναι μια χώρα η οποία μέσα σε 20 χρόνια επεδίωξε να ενταχθεί σε δομές του Δυτικού κόσμου, αφού είχε ως στρατηγικές επιλογές της την ένταξή της στο ΝΑΤΟ και την ενσωμάτωσή της στην ΕΕ. Ο στόχος ένταξής της στο ΝΑΤΟ πραγματοποιήθηκε στην 60η σύνοδο των κρατών του ΝΑΤΟ στο Στρασβούργο της Γαλλίας στις 3-4Απριλίου του 2009.
Κατά συνέπεια από την παρούσα έρευνα προκύπτει ότι, ο σεβασμός και η τήρηση των κανόνων δικαίου από κράτη που έχουν διαφορές μεταξύ τους, οδηγούν στην εξομάλυνση των διμερών σχέσεων αλλά και στην επίλυση των διαφορών ειρηνικά και χωρίς δυσάρεστες συνέπειες. Επιπλέον ενισχυτικό αλλά και καθοριστικό ρόλο στην επίλυση των διαφορών μεταξύ τους παίζουν εκείνες οι δυνάμεις που μπορούν και διαμορφώνουν το σημερινό διεθνές σύστημα.
Τερζίδου Αννίτα
Φιλόλογος